معنی عرب بکر - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(رَ / رِ اَ کَ)

عرق بارنده. آنکه عرق کرده باشد. (آنندراج). که خوی آرد:
عید دیدار مبارک به جگر سوختگان
که عجب نقش از آن روی عرق بار زدند.
شیخ العارفین (از آنندراج)

(رْ)

خوی بره. داروئی که عرق باز دارد. (یادداشت مرحوم دهخدا)

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما